Midye Dolma



Ağlamak istiyorum.
Özgürce ağlamak.
Ağlamak cesaret ister çünkü.
Gözyaşlarımın kıymeti bilinir, biliyorum.

Aşk acısıyla ağlarken ben, yanıma gelip gözyaşımı siliyor. Gözyaşlarımda kendi gözyaşlarını görüyor. Bir eli arkasında, "Üzülme, değmez." diyor. Arkadaki elinde kendi üzüntülerini saklıyor.

Gülümsemek istiyorum.
Düşerken bile gülümsemek.
Gülümsemek kıymetlidir çünkü.
Karşılığını bulmak zordur, biliyorum.

Tenefüs olduğunda beraber müzik dinliyoruz. Çılgınlar gibi dans ediyoruz. Gülümsüyor. Gülümsüyoruz. Tenefüs bitiyor; ama müzik hep sürüyor.

Değişsin istiyorum.
Sadece zaman değişsin.
Zamanla gidenler gelir çünkü.
Zamanla hasretler giderilir, biliyorum.

"Sen hiç değişme." diyor giderken. "Değişmem, merak etme." diyorum. Değişirsem bendeki seni de değiştiririm diye korkuyorum.

Sarılmak istiyorum.
Tek parça sarılmak.
Sarılmak uzaktan olmaz çünkü.
Ona imkan veren atışları duymalı, biliyorum.

Varlığıyla verdiği mutluluk sarılırken kanıma karışıyor. Sarılmanın sonunda veda olduğu aklıma geldikçe daha sıkı sarılıyorum. Ne kadar sıkı sarılırsam veda etmek bir o kadar zorlaşıyor. "Sen hiç değişme." diyor giderken. "Değişmem, merak etme." diyorum. Gözlerimi kapatıp daha sıkı sarılıyorum. Bu sefer zaman da değişmesin istiyorum...

İzmir Kordon'da güneş batıyor. Sahilde bir oğlanla bir kız bankta oturuyorlar. Aralarında da bir torba dolusu midye dolma var. İkisi de hiç değişmemiş.


Eski dostuma sevgilerimle...





Ağustos 11, 2009

Comments

Popular Posts